عوارض نادر کاشت مو

عوارض نادر کاشت مو

عوارض نادر کاشت مو را می‌دانید؟ دانستن عوارض نادر کاشت مو می تواند ترس ما را جهت انجام این کار از بین ببرد و در جهت تصمیم گیری صحیح به ما کمک نماید.

عوارض نادر کاشت مو به شرح ذیل می باشد :

• نورالژیا (گزگز و مورمور)
• فیستول های عروقی(گره های عروقی)
• کچلی ناحیه برداشت
• کلوئید
• نکروز ناحیه کاشت
• فولیکولیت(جوش مو)

نورالژیا

از جمله عوارض نادر کاشت مو می توان به گزگزو مور مور بعد از کاشت مو در ناحیه برداشت پشت سر اشاره نمود که سبب ناراحتی منطقه ای در ناحیه پشت سر می شودکه اصطلاحا به آن Neuralgia می گویند علت آن قطع اعصاب ریز در حین برداشت گرافت ها می باشد ممکن است در موارد نادر کلافه عصبی موسوم به نوروما تشکیل شود که یک گره کوچک دردناک می باشد.

از درمان های این موارد می توان به کپسول گاباپنتین و قرص نورتریپتیلین اشاره نمود که با دوز پائین تجویز می شود و ممکن است مقدار دارو تدریجا افزایش یابد.

در موارد مقاوم به درمان می توان از بی حسی موضعی و تزریق موضعی کورتون در محل درد استفاده نمود.

در اکثر موارد بعد از مدت کوتاهی موارد فوق خودبخود بهبود می یابد.

 

فیستول های عروقی

در موارد بسیار نادر یک گره ضرباندار در زیر پوست تشکیل می شود که در طی شش ماه خودبخود بهبود می یابد و نیاز به اقدام خاصی ندارد.

 

کچلی ناحیه اهدا کننده( شوک در ناحیه برداشت )

جز عوارض نادر کاشت مو می باشد و در طی شش ماه از جراحی بطور موقت در ناحیه برداشت مو رخ می دهد معمولا خودبخود و بدون اقدام درمانی بهبود می یابد و در طی سه الی چهار ماه بهبود می یابد.

می توان از ماینوکسیدیل جهت رشد سریعتر آن ناحیه استفاده نمود.

 

اسکار های کلوئید

در افراد سیاه پوست شایع است و با خارش و نامنظمی اسکار(جای زخم)  در محل برداشت ممکن است همراه باشد ممکن است در موارد التهاب در اثر عفونت یا جسم خارجی یا کشش بیش از حد زخم ایجاد شود که بطور معمول در روش میکروگرافت یا اف ای تی یا FUE دیده نمی شود. باید شرح حال جای زخم را از افراد در قبل از کاشت سوال نمود و به جهت درمان آن از تزریق کورتون های موضعی می توان استفاده نمود.

 

نکروز ناحیه کاشت

سیگار کشیدن و دیابت و جراحی های قبلی پوست سر و آسیب در اثر نورخورشید می تواند از مهمترین عوامل مستعد کننده باشد.

معمولا در ناحیه کاشت شده یک ناحیه سیاه رنگ دیده می شود که به معنی مردن و از بین رفتن قسمتی از پوست سر می باشد.

زخم باید حتما مرطوب نگه داشته شود و از دبریدمان زخم با جراحی باید اجتناب نمود.

بطور محدود میتوان حاشیه زخم را برداشت تا رشد  و اپیتلیازیزاسیون تحریک شود. می توان از کرم موپیروسین موضعی دو بار در روز جهت درمان آن استفاده نمود. در موارد داشتن ریسک فاکتور های عروقی فوق الذکر باید با تراکم کم کاشت انجام شود ، عدم استفاده از محلول های کاهنده خونریزی حین عمل مثل اپی نفرین ضروری است و استفاده از محلول های حجم دهنده (تامیسنس) در هنگام کاشت و برجسته کردن پوست جهت جلوگیری از آسیب عروق عمیق الزامی است.

 

فولیکولیت

اگر در ناحیه کاشت شده مو ها روی هم کاشته شود ممکن است فولیکولیت (جوش ) یا التهاب پیاز مو دیده شود.

عفونت عامل اصلی فولیکولیت های شدید است.

اگر گرافت ها عمیق کاشته شود احتمال فولیکولیت یا جوش افزایش می یابد ، ممکن است در اثر مصرف ماینوکسیدیل موضعی فولیکولیت خفیف  ایجاد شود اگر فولیکولیت 2 تا 3 ماه بعد از عمل کاشت مو رخ دهد رشد موهای جدید عامل آن است و درمان آن کمپرس گرم است که بمدت 15 دقیقه سه بار در روز به همراه پماد موضعی موپیروسین می توان استفاده نمود.

بهترین درمان فولیکولیت در اثر ماینوکسیدیل قطع آن است.

عفونت در مراحل اولیه سبب فولیکولیت می شود که درمان آن کمپرس گرم و آنتی بیوتیک موضعی و دبریدمان (تمیز کردن)  ترشحات چرکی می باشد. مصرف آنتی بیوتیک خوراکی یا تزریقیطبق نظر متخصص عفونی اهمیت بسزایی دارد.

اجتناب از محیط های گردو غبار ، اجتناب از شستشوی کم سر و

دیابت ممکن است دلیل فولیکولیت های عفونی باشد.